Teatrzyk lalek w przedszkolu waldorfskim

Jest to już kolejny tytuł Wydawnictwa Impuls dotyczący zagadnienia sukcesywnie zwiększającej popularność pedagogiki waldorfskiej.

Autorka Freya Jaffke przedstawia jedną z najbardziej popularnych zabaw stosowanych w szkołach waldorfskich – teatrzyk lalek.  

Głównym tematem książki jest zaprezentowanie możliwości adaptacji przedmiotów codziennego użytku do wspólnej zabawy z dzieckiem i znaczenia takiej zabawy w prawidłowym rozwoju małego człowieka. Książka jest praktycznym poradnikiem dla rodziców i nauczycieli, pokazującym jak w prosty sposób i niewielkim nakładem środków, stworzyć kolorowy i żywy świat bajki.

Dzięki temu teatr może być na co dzień obecny w życiu dziecka.

 

Zobacz jak można bawić się laleczkami i zwierzątkami wykonanymi z wiązanych chust.

Laleczki i zwierzęta wykonane z chust

 Potrzebne materiały:

Chusteczki, serwetki z materiału lub inne miękkie, łatwo układające się, najlepiej jednobarwne resztki materiału.

Postacie ludzkie

Głowę i ramiona stanowią rogi chusty zawiązane w supełki. Jeśli chusta jest z bardzo miękkiego materiału i wystarczająco duża, można zrobić węzeł tworzący głowę w miejscu oznaczonym na zdjęciu jako „X”, ręce zaś z supełków na krótszych rogach. Jeśli laleczka ma przedstawiać babcię, to można zawiązać jej na głowie chusteczkę. Dziadek bądź pasterz mogą mieć brodę z odrobiny runa owczego wetkniętego w supeł głowy. Z postaci zwierzęcych opiszemy tu dla przykładu sposób robienia z chusteczki ślimaka. 

                                

Ślimak

Na samym końcu dwóch rożków chusty robimy małe supełki, po czym, ujmując materiał poniżej supełków, wiążemy większy supeł − to będzie głowa. Resztę materiału wykorzystujemy do stworzenia największego supła jako muszli, czyli ślimaczego domku. (O ile jest to potrzebne, możemy przy tym owinąć chustę kilkakrotnie wokół dłoni.)

Jest to zdumiewające i cudowne zarazem, że dzieci niemal zawsze są ogromnie zadowolone z efektu „supłań”. 

W zależności od tego, jaki kształt nadamy węzłom przedstawiającym uszy – podłużny czy bardziej okrągły – dziecięca fantazja będzie miała okazję do odkrywania w nich charakterystycznych postaci zwierząt.

Cechy typowe dla danej postaci można wyrazić także za pomocą barwy chusty. I tak na przykład węzeł na zielonej chuście stanie się bez trudu żabą, a podobny na chuście niebieskiej może ewentualnie przemienić się w siedzącego w gniazdku ptaszka.

 

 

 

 

 

 

Fragment książki „Teatrzyk lalek w przedszkolu waldorfskim”

Jaffke Freya

Oficyna Wydawnicza Impuls

ISBN: 978-83-7587-585-0 Wydanie I, Kraków 2011, Format B5, Objętość 144 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa 

_______________________________________________________________________________________________

[1] Runo owcze to surowa, nieprzędzona wełna owcza. Po wypraniu, usunięciu zanieczyszczeń i zbitek można takie runo poddać dalszej obróbce, na przykład gręplowaniu (czesaniu maszynowo lub specjalnymi zgrzebłami) oraz barwieniu w barwnikach naturalnych – przyp. tłum.

[2] F. Jaffke, Spielzeug von Eltern selbst gemacht, Stuttgart 2007.