Zdrowo jest jeść nie tylko lokalnie, ale również to, co rośnie dosłownie wokół nas. Chodzi o to, że te chwasty, które nas „lubią”, zawierają właśnie to, czego nam najbardziej potrzeba. Gorzej tylko, jeżeli ktoś mieszka w mieście. Ja jakoś nie mam ochoty spożywać jedzenia z trawnika, po którym biega mnóstwo piesków. Jeżdżę więc po chwasty na prowincję.
Tak jak pisałam, w maju króluje u nas pokrzywa. Ze świeżej pokrzywy robimy nie tylko zupę. Może ona z powodzeniem zastępować w naszym jadłospisie szpinak. Ostatnio odkryłam, że bardzo smaczna jest jajecznica z przysmażoną cebulką i siekanymi listkami pokrzywy. Podobnie można też zrobić omlet. Na zdjęciu poniżej, łosoś z pokrzywą, zapiekany w cieście francuskim. Doskonale smakuje polany sosem serowym.
A oto kolejny mój pomysł: placki z babki okrągłolistnej. To również bardzo popularna roślina. Jako dzieci owijaliśmy sobie nią skaleczenia. Zrobiłam zwykłe ciasto na placki z tym, że dodałam jeszcze do niego czosnek oraz pieprz i paprykę. Liście zanurzałam w cieście i smażyłam z obu stron na złoty kolor. Prawda, że proste?
Z każdego wypadu za miasto lub spaceru można przynieść takie zdobycze, które trafią na nasz stół lub zaskoczą miło naszych gości. Na przykład bratek polny i stokrotki mogą ozdobić tort urodzinowy lub warzywną sałatkę.
Gdy nazbieram za dużo ziół, wieszam je w przewiewnym miejscu i suszę. W każdej chwili mam pod ręką liście na herbatę. Pokrzywę najbardziej lubimy pić z różą, która nadaje jej bardziej wyrazisty smak. Czasem dodajemy też plasterki jabłka lub skórki jabłkowe. Co ciekawe, własnoręcznie zebrana pokrzywa smakuje zupełnie inaczej niż ta kupiona w sklepie. Nie za bardzo wiem dlaczego..
Na polach, łąkach i ugorach można już teraz zbierać skrzyp polny. Jest to bardzo pospolity chwast, zwłaszcza na terenach podmokłych. Ma postać miniaturowych, ślicznych choineczek. Zawiera mnóstwo soli mineralnych i mikroelementów, dzięki czemu wzmacnia włosy, paznokcie i błonę śluzową. Wspomaga też przemianę metali, zapobiega miażdżycy oraz tworzeniu się kamieni w układzie moczowym. Ja go zwyczajnie zaparzałam, ale teraz właśnie doczytałam się, że aby wydobyć ze skrzypu całe jego dobro, powinniśmy go gotować 10-15 minut. Jest to prawdopodobnie związane z jego bardzo dużym zmineralizowaniem.
Życzę Wam słonecznego chwastobrania, a po weekendzie zapraszam do Myszki Agaty - będą nowe zagadki.
Dodaj komentarz