Teatrzyk lalek w przedszkolu waldorfskim
Jest to już kolejny tytuł Wydawnictwa Impuls dotyczący zagadnienia sukcesywnie zwiększającej popularność pedagogiki waldorfskiej.
Autorka Freya Jaffke przedstawia jedną z najbardziej popularnych zabaw stosowanych w szkołach waldorfskich – teatrzyk lalek.
Głównym tematem książki jest zaprezentowanie możliwości adaptacji przedmiotów codziennego użytku do wspólnej zabawy z dzieckiem i znaczenia takiej zabawy w prawidłowym rozwoju małego człowieka. Książka jest praktycznym poradnikiem dla rodziców i nauczycieli, pokazującym jak w prosty sposób i niewielkim nakładem środków, stworzyć kolorowy i żywy świat bajki.
Dzięki temu teatr może być na co dzień obecny w życiu dziecka.
Zobacz jak można bawić się laleczkami i zwierzątkami wykonanymi z wiązanych chust.
Laleczki i zwierzęta wykonane z chust
Potrzebne materiały:
Chusteczki, serwetki z materiału lub inne miękkie, łatwo układające się, najlepiej jednobarwne resztki materiału.
Postacie ludzkie
Głowę i ramiona stanowią rogi chusty zawiązane w supełki. Jeśli chusta jest z bardzo miękkiego materiału i wystarczająco duża, można zrobić węzeł tworzący głowę w miejscu oznaczonym na zdjęciu jako „X”, ręce zaś z supełków na krótszych rogach. Jeśli laleczka ma przedstawiać babcię, to można zawiązać jej na głowie chusteczkę. Dziadek bądź pasterz mogą mieć brodę z odrobiny runa owczego wetkniętego w supeł głowy. Z postaci zwierzęcych opiszemy tu dla przykładu sposób robienia z chusteczki ślimaka.
Ślimak
Na samym końcu dwóch rożków chusty robimy małe supełki, po czym, ujmując materiał poniżej supełków, wiążemy większy supeł − to będzie głowa. Resztę materiału wykorzystujemy do stworzenia największego supła jako muszli, czyli ślimaczego domku. (O ile jest to potrzebne, możemy przy tym owinąć chustę kilkakrotnie wokół dłoni.)
Jest to zdumiewające i cudowne zarazem, że dzieci niemal zawsze są ogromnie zadowolone z efektu „supłań”.
W zależności od tego, jaki kształt nadamy węzłom przedstawiającym uszy – podłużny czy bardziej okrągły – dziecięca fantazja będzie miała okazję do odkrywania w nich charakterystycznych postaci zwierząt.
Cechy typowe dla danej postaci można wyrazić także za pomocą barwy chusty. I tak na przykład węzeł na zielonej chuście stanie się bez trudu żabą, a podobny na chuście niebieskiej może ewentualnie przemienić się w siedzącego w gniazdku ptaszka.
Fragment książki „Teatrzyk lalek w przedszkolu waldorfskim”
Jaffke Freya
Oficyna Wydawnicza Impuls
ISBN: 978-83-7587-585-0 Wydanie I, Kraków 2011, Format B5, Objętość 144 stron, Oprawa miękka, klejona, folia matowa
_______________________________________________________________________________________________
[1] Runo owcze to surowa, nieprzędzona wełna owcza. Po wypraniu, usunięciu zanieczyszczeń i zbitek można takie runo poddać dalszej obróbce, na przykład gręplowaniu (czesaniu maszynowo lub specjalnymi zgrzebłami) oraz barwieniu w barwnikach naturalnych – przyp. tłum.
[2] F. Jaffke, Spielzeug von Eltern selbst gemacht, Stuttgart 2007.