Piąta Ewangelia. Rudolf Steiner. części I - III

Sedno antropozofii Rudolfa Steinera tkwi w jego poznaniu centralnego znaczenia wydarzenia Chrystusa dla całej ludzkości i ziemskiego rozwoju. „Piąta Ewangelia” to tytuł wykładów wygłoszonych przez Rudolfa Steinera, w których omawia głębokie tajemnice związane z życiem Jezusa z Nazaretu. Opisuje historyczne życie Jezusa z Nazaretu aż do chwili Chrztu w Jordanie, w której Syn Boży Chrystus wstąpił w człowieka Jezusa z Nazaretu. Wykłady, które wygłoszone były w latach 1913/1914 zostały zebrane pod nazwą „Piąta Ewangelia”jako uzupełnienie czterech tradycyjnych ewangelii.
Głównymi motywami wykładów zawartych w pierwszej części „Piatej Ewangelii” są przeżycia Jezusa z Nazaretu w dzieciństwie i młodości, jego głebokie cierpienie związane z poznaniem, że kończy się oddziaływanie dawnych wielkich prądów duchowych; przeżycia podczas jego wędrówek, objawienia makrokosmicznego Ojcze Nasz, związek z esseńczykami i Janem Chrzcicielem oraz przeżycia w drodze na Chrzest w Jordanie.
Drugi tom  „Piątej Ewangelii”, zawiera sześć wykładów wygłoszonych w Berlinie w okresie od 21 października 1913 do 10 lutego 1914 roku.